ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΥΑΘ - ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ / ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΥΑΘ

Θεσσαλονίκη, 16/12/13


Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η ΕΥΑΘ βάσει Κανονισμού θα πρέπει να στελεχώνεται με 770 εργαζόμενους (οργανικές θέσεις).
Αυτή τη στιγμή στην εταιρία είμαστε 246 εργαζόμενοι κι ο αριθμός μας συνεχώς μειώνεται λόγω των πάρα πολλών αποχωρήσεων προσωπικού λόγω συνταξιοδότησης. 
Οι κενές θέσεις προσωπικού είναι περισσότερες από τα 2/3 των οργανικών θέσεων! 
Ο τελευταίος διαγωνισμός ΑΣΕΠ προκηρύχθηκε το 2003, έχουν περάσει περισσότερο από 10 χρόνια πια!

Στον αντίποδα, οι διοικήσεις της ΕΥΑΘ τα τελευταία χρόνια για να αντιμετωπίσουν την τεράστια αιμορραγία σε προσωπικό, αντί να προβλέψουν και να προκηρύξουν έγκαιρα τις θέσεις εργασίας που πρόκειται να μείνουν κενές λόγω συντάξεων και να δώσουν εργασία με πλήρη δικαιώματα και σύμβαση, επέλεξαν κι επιλέγουν τα εξής:

1) Λειτουργία της θυγατρικής εταιρείας με την επωνυμία «ΕΥΑΘ Υπηρεσίες ΑΕ» με προσχηματική αιτιολογία. 
Ουσιαστικά πρόκειται για κάλυψη κενών της ΕΥΑΘ ΑΕ με καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και με ελαστικές σχέσεις εργασίας για τους εργαζόμενους. 
Στο τέλος του 2013 και μέσα σε αυτή την κρίση το ρουσφέτι βασιλεύει σαν να μην τρέχει τίποτα από αυτούς που υποτίθεται ότι «αλλάζουν» την χώρα.

2) Προκήρυξη θέσεων ενοικιαζόμενων εργαζομένων μέσω εργολαβιών όπως πχ για υπηρεσίες οδηγών, υδραυλικών, ηλεκτρομηχανολόγων. 
Σε αυτές τις εργολαβίες οι εργαζόμενοι δουλεύουν συχνά σε συνθήκες γαλέρας με άθλιες οικονομικές απολαβές και το μεγάλο μερίδιο της δαπάνης της ΕΥΑΘ το καρπώνεται η εταιρία – εργολάβος (περισσότερα για αυτές τις εταιρίες αυτές στο http://pame-eyath.blogspot.gr/2013/12/blog-post_8.html.

Είναι κεντρικές επιλογές της ευρωπαϊκής ένωσης που οδηγούν ακόμα κι αυτούς που εργάζονται στην εξαθλίωση. 
Η διοίκηση γίνεται «μπροστάρα» στην ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων ακολουθώντας με ευλάβεια πολιτικές απόλυτα επιθετικές προς τους εργαζόμενους, ενώ έχει την οικονομική δυνατότητα ναπροσφέρει μέσω διαφανών διαδικασιών σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες και απολαβές.
 Η απόλυτη υποδούλωση στις επιταγές της αγοράς και του συστήματος.

3) Παράδοση της λειτουργίας των μεγάλων και καίριων εγκαταστάσεων καθώς και της συντήρησης των δικτύων της εταιρίας σε εργολάβους. 
Με αυτό τον τρόπο παραδίδεται τεχνογνωσία και εμπειρία από τη λειτουργία εγκαταστάσεων και υποδομών που χτίστηκαν με δημόσιο χρήμα σε
ιδιώτες. 
Αντί να διαφυλαχθεί αυτή η τεχνογνωσία και να αναπτυχθεί προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες της χώρας. 
Ακόμα και η «ξαδέρφη» ΕΥΔΑΠ τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού της τις λειτουργεί με δικό της προσωπικό.
Όλα αυτά δείχνουν φανερά την επιλογή, εν όψει ιδιωτικοποίησης, να απαξιωθούν οι υπηρεσίες της εταιρίας στα μάτια του λαού της Θεσσαλονίκης αφήνοντας το προσωπικό της να φτάσει σε επικίνδυνα χαμηλά αριθμητικά επίπεδα. 
Αυτή η απαξίωση σε μεγάλο βαθμό απέτυχε χάρη στο φιλότιμο των λίγων εναπομείναντων εργαζομένων. Αν δεν γίνει κάτι άμεσα, λόγω της τραγικής έλλειψης προσωπικού προειδοποιούμε ότι βλέπουμε στο επόμενο χρονικό διάστημα μία πιθανή κατάρρευση της εταιρίας και την πλήρη αδυναμία εκτέλεσης του έργου της. 
Πλέον η συγκεκριμένη διοίκηση είναι πάνω από τέσσερα χρόνια στη θέση της και πέρα από ομιχλώδεις προσλήψεις στη θυγατρική και μπαλώματα με δουλεμπορικές δεν έχει κάνει τίποτα. 
Οι ευθύνες της είναι τεράστιες απέναντι σε μας και στο κοινωνικό σύνολο.

Για όλα τα παραπάνω διεκδικούμε:
Α) Την πλήρη κάλυψη των οργανικών κενών της εταιρίας με αξιοκρατικές, διαφανείς διαδικασίες.

Β) Το κλείσιμο του παραμάγαζου της θυγατρικής. Οι εργαζόμενοι σε αυτήν, αν και διαφωνούμε με τον τρόπο πρόσληψής τους, εντούτοις καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό πάγιες ανάγκες της ΕΥΑΘ και πρέπει να δουλεύουν σε αυτήν.

Γ) Την παύση χρησιμοποίησης εργολαβικών – ενοικιαζόμενων εργαζομένων για τις ανάγκες της
εταιρείας, αποτελεί ντροπή για την εταιρεία και σύγχρονη σκλαβιά για του εργαζόμενους.

Δ) Τη δρομολόγηση της λειτουργίας όλων των εγκαταστάσεων και των δικτύων από προσωπικότης εταιρίας. 
Να αναλάβει ξανά η εταιρία τη τεχνογνωσία που παραδόθηκε σε ιδιώτες.

Και εμείς ως εργαζόμενοι έχουμε μερίδιο ευθύνης γιατί αφήσαμε το Σωματείο μας να «χαμηλώσει» το αίτημα για προσλήψεις και αφήσαμε εργασιακά αντικείμενα να μας γλιστρήσουν από τα χέρια, να πάνε στα χέρια εργολάβων και συμβασιούχων «γιατί δεν προλαβαίναμε κι έπρεπε να γίνει η δουλειά» και δεν απαιτήσαμε διεκδικητικά μέσω του ΣΕΕΥΑΘ να έχουμε δίπλα μας συνάδερφο με πλήρη δικαιώματα και διαφανή πρόσληψη.
Είναι καλό να αγωνιζόμαστε πάση θυσία να μη μείνει απλήρωτη ούτε μία ώρα υπερωρία, να μη γίνεται εκμετάλλευση της επιφυλακής, να κερδίσουμε πάλι όσα χάσαμε. 
Όμως είναι μυωπικό, χάνουμε το δάσος και κοιτάμε το δέντρο για το μέλλον μας, όταν χαμηλώνουμε το θέμα με τις εργασιακές σχέσεις τις προσλήψεις και τις εργολαβίες, όποιο και αν είναι το καθεστώς της εταιρίας. 
Εκεί είναι η καρδιά της αντιπαράθεσης για το μέλλον μας. 
Μέσα από αυτές τις πολιτικές θα δρομολογηθούν η οικονομική μας εξαθλίωση και οι απολύσεις μας. 
Αυτή είναι η πραγματική ιδιωτικοποίηση, η επίθεση εναντίον μας είναι ήδη σε εξέλιξη. 
Πώς θα απαιτήσουμεαργότερα μία αξιοπρεπή ΣΣΕ, πώς θα αντισταθούμε στην απόλυση και τι ειρωνεία όταν θα σου χτυπάνε την πλάτη λέγοντας «εσύ είσαι καλός θα κανονίσουμε να σε κρατήσουμε και ως εργολαβικό»... 
Ακόμα κι αυτό θα κληθούμε να διαχειριστούμε;

Για όλα αυτά όμως η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου μας δεν λέει κουβέντα, δεν θέλει να ενοχλήσει τη διοίκηση και τον ύπνο μας. 

Αντιθέτως ο νυν και ο πρώην πρόεδρός μας στην αρχή του έτους, ως εκπρόσωποι των εργαζομένων στο ΔΣ της εταιρείας με καθαρά δική τους πρωτοβουλία, ψηφίσαν «λευκό» και μάλιστα πήραν και μία θέση στο ΔΣ της θυγατρικής.
 Και αναρωτιόμαστε αν ως κύριοι εκφραστές του ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα της ΕΥΑΘ εκφράζουν τις θέσεις αυτού του πολιτικού χώρου στο θέμα της θυγατρικής. 
Αν είναι δηλαδή υπέρ στο να εφαρμόζονται ελαστικές σχέσεις εργασίας, υπέρ του μοντέλου με τις θυγατρικές όπως χρησιμοποιεί ο ιδιωτικός πλέον ΟΤΕ… κι εδώ στρώσιμο του χαλιού;

Έχει τεράστιες ευθύνες η πλειοψηφία του ΔΣ, που εφησυχάζει τους εργαζόμενους, που αφοπλίζει το συνδικαλιστικό κίνημα, που δεν αναδεικνύει ούτε τα προβλήματα που έχουμε, ούτε τους υπεύθυνους για αυτά. 
Κρύβεται και χαμηλώνει τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης αναμένοντας το ΣτΕ, ενώ έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, που τελικά φέρνουν περικοπές μισθών για όλους και στο βάθος απολύσεις.
 Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι τα παραπάνω αποτελούν στρατηγική επιλογή των επιχειρηματικών ομίλων για να βγουν από την κρίση. 

Ότι όλα αυτά τα «διαρθρωτικά» μέτρα έχουν ληφθεί και σε άλλες χώρες της ΕE, ακόμα και με «εξαιρετικούς» καπιταλιστικούς οικονομικούς δείκτες χωρίς «κρίση» και περιλαμβάνονται στα μνημόνια διαρκείας που μας επιφυλάσσουν. 
Εγκλωβίζει τους εργαζόμενους σε αυταπάτες ότι μπορεί να σωθούν χωρίς να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους. 
Σε αυτό τον σχεδιασμό που ήδη βλέπουμε να εφαρμόζεται από τη διοίκηση, όσο πιο ήσυχοι καθόμαστε, τόσο πιο πολύ αποθρασύνονται στο να μας εξαθλιώσουν και να μας ξεπαστρέψουν.

Συναδέρφισσα, Συνάδερφε, παραμένουμε αμετακίνητοι στις θέσεις μας για μια κοινωνικοποιημένη, 100% δημόσια ΕΥΑΘ στο πλαίσιο ενός ενιαίου κρατικού φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων προς όφελος των λαού. 

Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση κάθε μορφής, ακόμα και της σημερινής με όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω κι επιπλέον την ίδια στιγμή που ο λαός στενάζει και δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις βασικές του ανάγκες, όπως το νερό, η διοίκηση χαρίζει οφειλές σε επιχειρηματίες… 

Λέμε όχι στη δημοτική, διαδημοτική ΕΥΑΘ, γιατί πάλι θα θησαυρίζουν και θα έχουν την τεχνογνωσία εργολάβοι, γιατί πάλι θα κυριαρχούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και τα ΣΔΙΤ και κυριότερα γιατί θα κόβεται το νερό σε φτωχά λαϊκά νοικοκυριά εφαρμόζοντας την ευρωενωσιακή επιταγή της «πλήρους ανάκτησης κόστους» και το νερό θα είναι πανάκριβο. 
Πρόσβαση στο νερό και στην αποχέτευση, επαφή με τη ζωή, πρέπει να υπάρχει είτε έχει να το πληρώσει κανείς, είτε όχι. 
Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν…

Συναδέλφισσα, Συνάδελφε, σε καλούμε να σκεφτείς ποιες πολιτικές μας έφεραν ως εδώ και να αποφασίσεις να γίνεις πρωταγωνιστής της ζωής σου. 
Με τις ταξικές δυνάμεις μπορείς να οργανώσεις τον αγώνα σου και να σταθείς απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, που χτυπά τους εργαζόμενους, απέναντι στο κεφάλαιο και την EE, που στηρίζουν με όλα τα μέσα πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, που δεν αμφισβητούν την εξουσία των καπιταλιστών και τον μονόδρομο της λυκοσυμμαχίας της ευρωπαϊκής ένωσης.

Με συναδερφικούς χαιρετισμούς,
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΥΑΘ

Σύγχρονοι δουλέμποροι με τζίρο δεκάδων δισσεκατομυρίων ευρώ

ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Σύγχρονοι δουλέμποροι με τζίρο δεκάδων δισ. ευρώ

Από 70.000 έως 100.000 υπολογίζονται οι εργαζόμενοι που απασχολούνται με διάφορες μορφές επινοικίασης στην Ελλάδα

Σε συνθήκες έξαρσης της ανεργίας, κύρια στους νέους, ο ΟΑΕΔ στήνει σύγχρονο σκλαβοπάζαρο με κρατικά και ευρωενωσιακά κονδύλια, υλοποιώντας προγράμματα κατάρτισης, μαθητείας και προσωρινής απασχόλησης. Πυρήνας και βασικός στόχος αυτών των προγραμμάτων, είναι να εφοδιάζουν με πάμφθηνη εργατική δύναμη τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Δίπλα, όμως, στις επίσημες κρατικές δομές, λειτουργεί ένα δίκτυο δουλεμπορικών γραφείων, που σε σχέση με τα πρώτα βήματα στη χώρα μας, έχουν αποκτήσει ισχύ, έχουν εξαγνιστεί, αποτελούν βασικό πυλώνα στην εύρεση εργασίας. Αξιοποιούν το διαδίκτυο με δεκάδες site, δωρεάν εφημερίδες σε σταθμούς, σχολές και χώρους που συγκεντρώνεται νεολαία.

Στην Ελλάδα, υπάρχουν αυτή τη στιγμή 9 βασικές «Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης» (ΕΠΑ). Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων με Παραχώρηση Εργασίας σε Τρίτους» (ιδρύθηκε το Νοέμβρη του 2004 και είναι μέλος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας) οι ΕΠΑ στην Ελλάδα είναι περισσότερες από 11, λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες ασχολούνται και με άλλα αντικείμενα παροχής υπηρεσιών σε επιχειρήσεις. Πέρα από αυτές που έχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, ο συνολικός αριθμός των εταιρειών που, με διάφορους τρόπους, επινοικιάζουν προσωπικό (εργολαβίες κ.ά.), ανέρχονται σε μερικές δεκάδες.

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο, παρόλο που δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι κάθε είδους έχουν υπερδεκαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια και ανέρχονται μεταξύ 70.000 και 100.000 στην Ελλάδα. Από μελέτες και στοιχεία εργατολόγων και εμπειρογνωμόνων, που μελετούν την αγορά εργασίας με βάση τις δικές τους ανάγκες, προβλέπεται ότι μέχρι το 2015, οι ενοικιαζόμενοι ενδέχεται να φτάσουν το 10% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Ο μέσος όρος της απασχόλησής τους είναι μέχρι έναν μήνα, η πλειοψηφία είναι γυναίκες, νέοι και μετανάστες και ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 30 χρόνια.

Η ενοικίαση εργαζομένων είναι η πλέον ραγδαία αναπτυσσόμενη μορφή απασχόλησης την τελευταία 20ετία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Στη χώρα μας, η ενοικίαση θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 2956/2001. Ο νόμος αυτός καθορίζει το καθεστώς λειτουργίας των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης, οι οποίες προσλαμβάνουν εργαζόμενους και στη συνέχεια τους «νοικιάζουν» σε άλλες επιχειρήσεις.

Με το δανεισμό των εργαζομένων ανατρέπονται οι όποιες Συλλογικές Συμβάσεις έχουν απομείνει, αφού ο κάθε μισθωτός εντάσσεται σε διαφορετικό εργασιακό πλαίσιο. Με τη μέθοδο της ενοικίασης, χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν δικαιώματα και απαρτίζουν ένα πολύ φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Ενας ενοικιαζόμενος αμείβεται με το κατώτερο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη, δεν ασφαλίζεται στο κλαδικό ταμείο, δεν δικαιούται κανένα επίδομα ή δώρο, δεν μπορεί να γραφτεί σε σωματείο.

Οι εταιρείες ενοικίασης αμείβουν τους εργαζόμενους ανάλογα με τις συμφωνίες που κάνουν με τους κύριους εργοδότες, και πληρώνονται παρακρατώντας ένα ποσοστό του μισθού, που φτάνει μέχρι και 18%. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν περιπτώσεις που ο μισθός του εργαζόμενου στραγγαλίζεται και κόβεται στη μέση, ώστε όσα παίρνει αυτός, άλλα τόσα να καρπώνεται η εταιρεία υπεκμίσθωσης. Το σύγχρονο δουλεμπόριο ενοικίασης εργαζομένων από εργοδότη σε εργοδότη εξωραΐζεται, με τον τίτλο «διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού» και υπόκειται στο εμπορικό και όχι στο εργατικό δίκαιο (!), έχοντας ως πρότυπο το δανεισμό αθλητών.

Οι βασικοί «παίχτες» της αγοράς

Ο θεσμός της «ενοικίασης» άρχισε να επεκτείνεται κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 στην Ελλάδα, ενώ οι εργαζόμενοι σε αυτό το καθεστώς τότε δεν ξεπερνούσαν τους 1.500. Η ενοικίαση ξεκίνησε τη δεκαετία του '90 στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ με δανεικούς παίχτες από τη μια ομάδα στην άλλη και στη συνέχεια αποτέλεσε οδηγό για άλλους κλάδους. Οι σημαντικότερες εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων στην ΕΕ και στην Ελλάδα είναι οι παρακάτω:

• Adecco: Ελβετικός όμιλος που διαθέτει 6.600 γραφεία σε 70 χώρες. Ενοικιάζει 750.000 εργαζόμενους σε 350.000 εταιρείες και πραγματοποιεί 20,4 δισ. ευρώ ετήσιο κύκλος εργασιών. Στην Ελλάδα ενοικιάζει πάνω από 25.000 εργαζόμενους.
• Manpower: Εχει έδρα τις ΗΠΑ. Διαθέτει 4.500 γραφεία σε 80 χώρες, ενοικιάζει 500.000 εργαζόμενους σε 300.000 εταιρείες. Στην Ελλάδα ενοικιάζει πάνω από 25.000 εργαζόμενους σε 2.000 εργοδότες.
• Select: Θυγατρική στην Ελλάδα του ολλανδικού και δανέζικου ομίλου Randstad - Vedior που διαθέτει 5.300 γραφεία σε 50 χώρες, ενοικιάζοντας εργαζόμενους σε 35.000 επιχειρήσεις και πραγματοποιώντας 17,3 δισ. ευρώ ετήσιο κύκλο εργασιών. Στην Ελλάδα ενοικιάζει πάνω από 4.000 εργαζόμενους. Η select είχε αναλάβει να προμηθεύσει και την Ολυμπιάδα με προσωπικό.
• ISS: Ιδρύθηκε στη Δανία το 1901, διαθέτει γραφεία σε 44 χώρες και ενοικιάζει 440.000 εργαζόμενους. Στην Ελλάδα ενοικιάζει 4.000 εργαζόμενους περίπου.
• Arthur Andersen: Ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1965, παρέχοντας υπηρεσίες σε μεγάλες εταιρείες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, καθώς και σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι πελάτες της προέρχονται από όλους τους επιχειρηματικούς κλάδους, όπως χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, βιομηχανία, κατασκευές και ναυτιλία. Η εταιρία διαθέτει γραφεία στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάζονται περίπου 300 άτομα.
• Deloitte & Touche: Δραστηριοποιείται στον τομέα παροχής ελεγκτικών, φορολογικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών στην Ελλάδα. Στους πελάτες της συμπεριλαμβάνονται η μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα και ασφαλιστική εταιρεία, καθώς επίσης επιχειρήσεις και βιομηχανίες που ασχολούνται με τη βιομηχανική παραγωγή και το λιανικό εμπόριο. Η επιχείρηση, με κεντρικά γραφεία στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, απασχολεί πάνω από 270 εξειδικευμένους συμβούλους.
• KPMG: Το δίκτυό της φτάνει σε 32 χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

«Πελατεία» σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα

Από τους καλύτερους πελάτες των εταιρειών ενοικίασης, είναι ο κρατικός μηχανισμός. Το κράτος ξεκίνησε με τις ενοικιάσεις στην Εθνική Τράπεζα το 2001. Σήμερα έχει σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, καθαρίστριες, σεκιουριτάδες , εργαζόμενους σε ΕΛΤΑ και ΟΤΕ κ.ο.κ. Στις πρώην ΔΕΚΟ, σε διάφορες υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη κτιρίων και οι εξωτερικές εργασίες εκχωρούνται σε εταιρείες προσωρινής απασχόλησης. Μόνο στην καθαριότητα των κτιρίων των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών υπολογίζεται ότι δουλεύει το μεγαλύτερο μέρος από τις 15.000 καθαρίστριες που εργάζονται με καθεστώς δανεισμού!

Στον ιδιωτικό τομέα, χιλιάδες «ενοικιαζόμενοι» απασχολούνται στον επισιτισμό, στις τράπεζες, σε σουπερμάρκετ, σε μεγάλα πολυκαταστήματα και εργοστάσια και φυσικά στη φύλαξη και την καθαριότητα επιχειρήσεων (εργολαβίες). Στις εταιρίες ενοικίασης, ο εργαζόμενος υποχρεώνεται να εργαστεί σε όποιο πόστο τον στείλουν, όσες ώρες του ζητήσουν, με μισθό μικρό και με αμφίβολα bonus ή «πριμ παραγωγικότητας», καθώς δε συμμετέχει στην πολιτική της εταιρείας που τον μισθώνει, αλλά της εταιρείας που τον νοικιάζει.

Οι τράπεζες χρησιμοποιούν αρκετές εκατοντάδες ενοικιαζόμενους εργαζόμενους κυρίως σε θυγατρικές εταιρείες. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι εργάζονται 3.000 άτομα στον τραπεζικό κλάδο, αντιπροσωπεύοντας το 5% του συνόλου των εργαζομένων. Υπάρχουν τμήματα, όπως τα call centers, οι πωλήσεις πιστωτικών καρτών, όπου το 65% του προσωπικού στελεχώνεται με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους.

Ο δανεισμός εργαζομένων αποτελεί πρότυπο εργασιακό καθεστώς στα ξενοδοχεία και τις τουριστικές μονάδες, στις οποίες οι εταιρίες δανείζουν ακόμα και «εισαγόμενο» υπό εκπαίδευση εργατικό δυναμικό. Εκεί δραστηριοποιούνται και εταιρείες από το εξωτερικό που έχουν ως μοναδικό αντικείμενο την επάνδρωση ξενοδοχειακών μονάδων. Σύμφωνα με στοιχεία των εργαζομένων στον κλάδο, περισσότερες από 15 εταιρίες δανείζουν σε μεγάλες και ακριβές ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας, φθηνούς μαγείρους, σερβιτόρους, καμαριέρες, λαντζιέρηδες, γκρουμ.

Στις τηλεπικοινωνίες, δύο θυγατρικές του ΟΤΕ, η Oteplus και η Hellas Com έχουν στη διάθεσή τους 2.000 εργαζόμενους περίπου με καθεστώς ενοικίασης. Συγκεκριμένα περίπου 1.600 εργαζόμενοι πλαισιώνουν διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες του Οργανισμού, δίπλα σε υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης, παρέχοντας την ίδια εργασία. Περίπου σε 500 υπολογίζονται οι δανεικοί που εργάζονται στα call-centers του Οργανισμού και στις τηλεφωνικές υπηρεσίες 11880, 134 και 121.

Ριζοσπάστης, Τετάρτη 20 Νοέμβρη 2013

Αναδημοσίευση  από ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Naphta  και ΛΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ 

Να καταργηθούν όλα τα διόδια - Συγκοινωνίες υπέρ του λαού

Η φοροεπιδρομή σε όλα τα επίπεδα που αντιμετωπίζει η εργατική-λαική οικογένεια συμπληρώνεται αυτές τις μέρες και με νέες αυξήσεις-φωτιά στα διόδια. Μεγάλοι κερδισμένοι είτε σε συνθήκες ανάπτυξης είτε σε συνθήκες κρίσης είναι οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι που θα δουν τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται γοργά αφού οι αυξήσεις στα διόδια θα φτάσουν ως και το 62,5% απο την αρχή του νέου έτους.

 Οι εργαζόμενοι μπροστά στις παράτες και στα συνθήματα της «ανάπτυξης» και των επενδύσεων να ορθώσουν αιτήματα για το δικό τους συμφέρον.  Η ανάπτυξη και οι επενδύσεις αφορούν τους μεγάλους επιχειρηματικούς και κατασκευαστικούς ομίλους.  Για τη μεγάλη λαική πλειοψηφία η ανάπτυξη σημαίνει νέα φορολογία, ανεργία, κακοπληρωμένη και επιδοτούμενη 5μηνη εργασία με ημερομηνία λήξης χωρίς συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα.

Το ΠΑΜΕ διεκδικεί:

 Να καταργηθούν όλα τα διόδια - Συγκοινωνίες υπέρ του λαού.

• Έργα και υποδομές, που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος χωρίς να επιβαρύνεται ο λαός και με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος.

• Δημόσιες, σύγχρονες, φθηνές και με δωρεάν χρονικές ζώνες, συγκοινωνίες. Δημόσια έργα, λαϊκή περιουσία.

Όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε χρέος και καθήκον να συγκρουστούμε με τη συνεχόμενη και επικίνδυνη κατρακύλα στις συνθήκες της ζωής μας.

Κανένας δε μπορεί να είναι ανοργάνωτος και να βρίσκεται έξω από τη συλλογική δράση. Κανένας μόνος του.

Από το ΠΑΜΕ

Ημερολόγιο του ΠΑΜΕ

Ξεκινά η διακίνηση του ημερολογίου του ΠΑΜΕ για το 2014, που φέτος είναι αφιερωμένο στο εργατικό τραγούδι.

Όπως γνωρίζετε πολύ καλά η κυκλοφορία και η διακίνηση του ημερολογίου του ΠΑΜΕ, αποτελούν σημαντική οικονομική στήριξη στις ταξικές δυνάμεις, στους αγώνες που έρχονται.

Το ημερολογίο θα διατίθεται από τα γραφεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα (Αγίας Φιλοθέης 5β, πλατεία Μητροπόλεως, 2ος όροφος), από τις Τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ και τα σωματεία σε όλη την Ελλάδα.

Από ΠΑΜΕ

ΠΑΜΕ: Πρωτοβουλίες για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (VIDEO)

Σύσκεψη για το σχεδιασμό πρωτοβουλιών για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, τόσο σε κάθε κλάδο χωριστά όσο και σε συντονισμό ανά κλάδο και περιοχή, πραγματοποίησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε ομοσπονδίες και συνδικάτα.

Με ζούγκλα παρομοίασε την κατάσταση στην αγορά στην εισήγησή του ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Τόνισε ότι στους χώρους δουλειάς κυριαρχούν οι μειώσεις μισθών στα επίπεδα του κατώτερου, οι ατομικές συμβάσεις, οι συμβάσεις που υπογράφονται από Ενώσεις Προσώπων, ενώ σε αυτά προστίθεται η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία. Ξεκαθάρισε πως ό,τι διεκδικήσουν και πετύχουν οι εργαζόμενοι στις σημερινές συνθήκες θα είναι προϊόν σκληρής σύγκρουσης με την εργοδοσία. Με την έννοια αυτή, η προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων να ενεργοποιήσουν συνδικάτα και εργαζόμενους στην πάλη για τη διεκδίκηση συμβάσεων θα πρέπει να περάσει μέσα από τη μαζικοποίηση των σωματείων και τη συσπείρωση περισσότερων δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ.

Όσον αφορά τις Συλλογικές Συμβάσεις, τόσο η διάρκεια όσο και η μετενέργειά τους έχουν λήξει για τις περισσότερες από αυτές, πράγμα που λύνει τα χέρια της εργοδοσίας. Όπως υπενθύμισε ο Π. Ηλιόπουλος, μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι και εκπρόσωποι εργοδοτικών ενώσεων παρουσιάζουν ανοιχτά τους μισθούς των 300 ευρώ ως προϋπόθεση της «ανάπτυξης» και των επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις αρνούνται να υπογράψουν συμβάσεις, ενώ σε κλάδους που δεν έχουν προχωρήσει σε μειώσεις στους ονομαστικούς μισθούς, όπως το Φάρμακο, αρνούνται ακόμα και να συζητήσουν γύρω από το θέμα. Αναφέρθηκε ακόμα στην αποδοχή από τις δυνάμεις που πλειοψηφούν στη ΓΣΕΕ, αλλά και σε Ομοσπονδίες (π.χ. ΟΙΥΕ) της επιχειρηματολογίας των εργοδοτών ότι οι χαμηλοί μισθοί μπορούν να δώσουν «λύση» στην ανεργία. Τόνισε πως η υπεράσπιση του κατώτερου μισθού είναι σημαντικό ζήτημα που αφορά όλη την εργατική τάξη και όχι στενά τους εργαζόμενους που αμείβονται με αυτόν και υπενθύμισε την πρόταση που είχε καταθέσει το ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ του 2013, με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, σαν βάση για τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ προσανατολίζονται σε ανακοινώσεις κατά κλάδο και κάλεσμα των εργαζομένων σε Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς για τη Συλλογική Σύμβαση. Στο σχεδιασμό μπαίνουν κοινές συσκέψεις σωματείων κατά κλάδο, πανελλαδικά ή ανά περιοχή. Για παράδειγμα, στους κλάδους του Εμπορίου, του Μετάλλου και του Επισιτισμού - Τουρισμού έχουν ήδη γίνει τέτοιες συσκέψεις, ενώ το Φάρμακο έχει αποφασίσει πανελλαδική σύσκεψη και τα Τρόφιμα μια σειρά περιφερειακές συσκέψεις. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται προσπάθεια να συσπειρωθούν και σωματεία που δεν ανήκουν στη δύναμη του ΠΑΜΕ. Στόχος είναι η δραστηριότητα που θα αναπτυχθεί κατά κλάδο σε επόμενη φάση να συντονιστεί σε ανώτερο επίπεδο, για παράδειγμα με κοινή ανακοίνωση ομοσπονδιών και σωματείων, κοινή συνέντευξη Τύπου, συγκεντρώσεις και άλλες αγωνιστικές ενέργειες, μέχρι και απεργία.

http://www.youtube.com/watch?v=5eJydZZPbeY

Από το 902.gr