ΠΑΜΕ: 29 Νοέμβρη Διεθνής μέρα αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό

Το ταξικό εργατικό κίνημα στην Ελλάδα δεν έχει σταματήσει να εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγώνα του Παλαιστινιακού Λαού με συνεχείς κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις.

Με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, εκφράζουμε για άλλη μια φορά την αλληλεγγύη μας στον αγώνα για τη δημιουργία ανεξάρτητου βιώσιμου και κυρίαρχου κράτους, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Απαιτούμε:

• Να σταματήσουν οι εποικισμοί και να αποχωρήσουν όλοι οι έποικοι που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του '67.
• Να γκρεμιστεί το απαράδεκτο τείχος διαχωρισμού στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και να επιστρέψουν όλοι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στα σπίτια τους με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
• Να σταματήσει κάθε αποκλεισμός των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας.
• Να απελευθερωθούν άμεσα όλοι οι Παλαιστίνιοι και οι πολιτικοί κρατούμενοι που κρατούνται στις φυλακές του Ισραήλ.
• Την απελευθέρωση του παλαιστινιακού λαού από τη βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων του στρατού του Ισραήλ.
• Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, συμπεριλαμβανομένων των υψωμάτων του Γκολάν και της περιοχής Σεμπάα του Νότιου Λιβάνου.
• Το ταξικό κίνημα της χώρας ζητάει από την ελληνική κυβέρνηση να ακυρώσει τη στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ και να στηρίξει άμεσα τις ενέργειες αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους.

Από το 902.gr

Θεσσαλονίκη: Αθώοι οι συνδικαλιστές που δικάζονταν για τις κινητοποιήσεις στο «Τζάμπο»

Αθώοι κρίθηκαν οι τρεις συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, για την κινητοποίηση που έγινε στο κατάστημα «Τζάμπο» στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στις 31 Γενάρη του 2009 καθώς δεν τεκμηριώθηκε άσκηση βίας.

Οι συνδικαλιστές δικάστηκαν στο Γ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, ενώσυγκέντρωση έξω από το Δικαστικό Μέγαρο της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν οι ταξικές δυνάμεις. Ακούστε εδώ τι είπε για την αθώωση των συνδικαλιστών, ο Γιώργος Τσαμπούκης, μέλος της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, μιλώντας στον «904 Θεσσαλονίκη Αριστερά στα FM».

Η κινητοποίηση στο «Τζάμπο» έγινε εκείνη τη μέρα στη Θεσσαλονίκη και σε μια σειρά πόλεις σε όλη τη χώρα, ως απάντηση του ταξικού κινήματος στο καλά οργανωμένο σχέδιο κυβέρνησης - πολυεθνικής, με την επιστράτευση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών να ποινικοποιήσουν τον αγώνα που βρισκόταν σε εξέλιξη ενάντια στην απόλυση νεολαίου συνδικαλιστή.

Στο μεταξύ, την Επίκαιρη Ερώτηση με την οποία ζητάει από την κυβέρνηση να τοποθετηθεί και να σταματήσει «την απαράδεκτη και επικίνδυνη κλιμάκωση του κυβερνητικού αυταρχισμού και την απροκάλυπτη χρησιμοποίηση των Δικαστηρίων για την τρομοκράτηση του εργαζόμενου λαού», επανακατέθεσε το ΚΚΕ, καταγγέλλοντας την ένταση των διώξεων και των καταδικών σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η Επίκαιρη Ερώτηση απευθύνεται στον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Bάζουν τους εργαζόμενους πίσω από μια βιτρίνα ως εμπόρευμα προς πώληση!

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιστρέψει στη φεουδαρχία, ούτε στο δουλοκτητικό σύστημα από πλευράς σχέσεων παραγωγής και γενικότερα κοινωνικών σχέσεων. Όμως, καθώς σαπίζει, όλο και περισσότερο μπορεί να φλερτάρει με τη βαρβαρότητα απέναντι στους καταπιεζόμενους, που εκδήλωναν τα πριν απ' αυτόν εκμεταλλευτικά συστήματα.

Κι αν στη δουλοκτητική αρχαία Ρώμη ανέβαζαν τους δούλους προς πώληση σε ένα πατάρι για να δείξουν τα μούσκουλα, την ομορφιά και την υγεία του ...εμπορεύματος και οι ενδιαφερόμενοι δουλοκτήτες τούς κοιτούσαν στα δόντια για να την επιβεβαιώσουν, σήμερα στην πρωτεύουσα της Δανίας, του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», βάζουν τους εργαζόμενους πίσω από μια βιτρίνα ως εμπόρευμα προς πώληση.

Ο άνεργος, σαν πίθηκος στο κλουβί, καθισμένος για ένα τρίωρο σε ένα γραφείο πίσω από το τζάμι (φωτ.), προσπαθεί να επιδείξει τις εργασιακές ικανότητές του, την εργασιακή εμφάνισή του και την υγεία του, που ίσως δελεάσει κάποιον καπιταλιστή ή τον επιστάτη του να τον προσλάβει ως μισθωτό δούλο για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν μπορεί να είναι αυτό το μέλλον των εργαζομένων και των παιδιών τους τον 21ο αιώνα. Ένας άλλος κόσμος είναι αναγκαίος και επίκαιρος, όχι με καλύτερη διαχείριση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που οι βαθιές και μακρόχρονες κρίσεις του καπιταλισμού θα κάνουν όλο και πιο βάρβαρη, αλλά με κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την οποία πηγάζει, με απελευθέρωση των απεριόριστων δυνατοτήτων της εργατικής δύναμης από τα δεσμά της λειτουργίας της ως εμπορεύματος στον καπιταλισμό. Βάζοντας για πάντα το κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε μια σκονισμένη βιτρίνα, στο ίδιο σκοτεινό τμήμα του μουσείου της ανθρώπινης ιστορίας, μαζί με τους Λουδοβίκους και τους αφέντες του Σπάρτακου.

από το 902.gr

Ανακοίνωση της ΔΑΣ για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του Δ. Θεσσαλονίκης

Την αντίθεσή της στην προωθούμενη ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του μηχανουργείου του Δήμου Θεσσαλονίκης εκφράζει η παράταξη της ΔΑΣ στο Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου, καθώς την Παρασκευή 29 Νοέμβρη πραγματοποιείται διαγωνισμός που θα παραχωρήσει σε ιδιωτικές εταιρείες τη συντήρηση και επισκευή όλων των οχημάτων του δήμου Θεσσαλονίκης.

Η ΔΑΣ καταγγέλλει ότι οι παρατάξεις που συγκροτούν το προεδρείο του Σωματείου (ΑΚΕ, ΔΑΚΕ, ΔΕΕ) καταψήφισαν την πρόταση της ΔΑΣ για στάση εργασίας και συγκέντρωση των εργαζομένων την ημέρα του διαγωνισμού, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν αυτή τη στάση τους με τα γνωστά επιχειρήματα, που και η διοίκηση του δήμου χρησιμοποιεί («η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του μηχανουργείου σώζει από ιδιωτικοποίηση την καθαριότητα» κ.α.).

Η ΔΑΣ καταγγέλλει επίσης την πολιτική της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών των δήμων και του δημόσιου τομέα, που φέρνουν την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.

Επιμένει στην πρότασή της για στάση εργασίας και συγκέντρωση την ημέρα του διαγωνισμού με αιτήματα, μεταξύ άλλων, να φύγουν οι ιδιώτες από τις υπηρεσίες των δήμων και να μην γίνει καμιά απόλυση - «διαθεσιμότητα» εργαζομένων.

Με οργανωμένη αντίδραση απέτρεψαν την αιμοδοσία της Χρυσής Αυγής

Κάτω από την οργανωμένη αντίδραση των εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» και άλλων δημόσιων νοσοκομείων της Αθήνας, αποτράπηκε το ρατσιστικό σόου που επιχείρησε να στήσει η Χρυσή Αυγή, ανακοινώνοντας «αιμοδοσία μόνο για Ελληνες».

Απο νωρίς σήμερα το πρωί, εργαζόμενοι από το Νοσοκομείο Παίδων και άλλα νοσκομεία, έκαναν συγκέντρωση έξω το «Αγία Σοφία», από το οποίο, όπως και από «Ελπίς», η Χρυσή Αυγή είχε ζητήσει συνδρομή για να κάνει τη ρατσιστική αιμοδοσία. Οι  αντιδράσεις των εργαζομένων ήταν έντονες από την πρώτη στιγμή. Ζήτησαν τόσο από τις διοικήσεις των νοσοκομείων, όσο και από το υπουργείο Υγείας να ακυρώσουν «τη νέα φασιστική πρόκληση». «Να αποτραπεί εμπλοκή του νοσοκομείου», είχε ζητήσει με ομόφωνη απόφαση το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Η Ελπίς». Αντίστοιχα, η ΠΟΕΔΗΝ, με έγγραφο προς τις διοικήσεις νοσοκομείων και προς τον υπουργό Υγείας, ζήτησε απεμπλοκή του ΓΝ ΕΛΠΙΣ και του Παίδων «Αγία Σοφία» «από τα ρατσιστικά σόου των νεοναζιστών».

Η παράταξη της ΔΑΣ στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» κατήγγειλε «τον διευθυντή της αιμοδοσίας του νοσοκομείου (...) γιατί έγινε δεκτό το απαράδεκτο αίτημα της Χρυσής Αυγής να γίνει αιμοληψία στα γραφεία της». Εκπρόσωποι της ΔΑΣ έκαναν παρέμβαση στο διοικητή ζητώντας να απορρίψει το αίτημα και από το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων να πάρει άμεσα θέση. Τελικά, το σωματείο πήρε απόφαση καταδίκης της «εγκληματικής Χρυσής Αυγής» και της ρατσιστικής αιμοδοσίας.

Ανάμεσα σε άλλα η ΔΑΣ, σημειώνε σε ανακοίνωση που εξέδωσε: «Το κάλεσμα για αιμοδοσία στα γραφεία της δεν μπορεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού μας, δεν μπορεί να ξεπλύνει τα εγκλήματά της. Η προσφορά της στους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες δεν μπορεί να σβηστεί ούτε με αιμοδοσία, ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Κανείς δεν μπορεί να δώσει "άφεση αμαρτιών" σε αυτούς που ευθύνονται για τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα ανθρώπων, οι οποίοι προστρέχουν στα νοσοκομεία και χρειάζονται αίμα και περίθαλψη. Δεν θα δεχτούμε το σόου των ναζιστών».

Σήμερα το πρωί, οι συγκεντρωμένοι ανήρτησαν στην είσοδο του «Αγία Σοφία» ένα πανό που έγραφε: «Η αιμοδοσία δεν είναι χάπενιγκ για τα ρατσιστικά σόου των δολοφόνων χρυσαυγιτών». Η κινητοποίηση ολοκληρώθηκε με εξόρμηση ενημέρωσης στο Νοσοκομείο.

από το 902.gr

Παρέμβαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ

Συνάδελφοι

Οι δυνάμεις του ταξικού κινήματος μαζί με τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, αλλά και μαζί με όσους συμπορεύονται στην καθημερινή δράση και αγωνία για την οργάνωση της πάλης, για την επίθεση της εργατικής τάξης, για το εργατικό κίνημα, στις 6 Νοέμβρη πάλεψαν για την επιτυχία της απεργίας. Από πολύ νωρίς ξεκινήσαμε την προσπάθεια αυτή με πανελλαδικά συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, συσκέψεις κατά κλάδο και τόπο δουλειάς, με κινητοποιήσεις στους κλάδους και σε επιχειρήσεις.

    

Προσπαθήσαμε να μπουν στη μάχη, όλες οι δυνάμεις, να πάρουν ευθύνη, να βάλλουμε στην οργάνωση της απλούς εργαζόμενους. Δώσαμε τη μάχη έχοντας επίγνωση των δυσκολιών που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά και παίρνοντας υπόψη τις αδυναμίες μας που επιχειρήσαμε πολλές από αυτές να τις περιορίσουμε μέσα στον αγώνα.

     Δώσαμε τη μάχη έχοντας στόχο αυτή η απεργία να είναι μαζική, αποφασιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών ομίλων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να βάλλουμε φρένο, να εμποδίσουμε τα νέα μέτρα που έρχονται, αλλά και να δυσκολέψουμε την εφαρμογή όσων έχουν ψηφιστεί. Θέλαμε να μετρήσουμε αποτελέσματα στη δράση μας που να βοηθούν για τα επόμενα βήματα μας, για τη συνέχεια.

Η αγωνία μας ήταν να παρθούν συλλογικές αποφάσεις μέσα από συνελεύσεις κατά τόπο δουλειάς, κατά επιχείρηση. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την βοήθεια και την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ να αποφασίσουν, να οργανώσουν, να περιφρουρήσουν την απεργία, να την κάνουν δική τους υπόθεση. Εμείς θέλουμε να μπουν στα συνδικάτα, να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι,  να πάρουν ευθύνη. Θέλουμε ιδιαίτερα την οργάνωση των εργατών στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, για να ξεπεράσουν τα εμπόδια της εργοδοτικής τρομοκρατίας, για να σηκώσουν κεφάλι απέναντι στην μοιρολατρία, στην υποταγή, στη λογική η εργοδοσία είναι ανίκητη.

      Μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες να νοιώθει ο εργάτης ποιος είναι ο αντίπαλος του, να πετάει από πάνω του εκείνους τους συνδικαλιστές και τα σωματεία που αναμασούν και προωθούν τα επιχειρήματα και την γραμμή των βιομηχάνων, της κυβέρνησης, τα επιχειρήματα που του λένε τώρα ήρθε η ώρα να αλλάξουμε κυβέρνηση χωρίς να συγκρουσθεί με τα μονοπώλια, την ΕΕ, που του λένε ότι μπορούν να συνυπάρχουν οι πολυεθνικές με τα δικαιώματα του και αυτά να τα ντύνουν με το μανδύα του αριστερού. Χωρίς ο ίδιος να μπει στη μάχη αλλά να είναι δεμένος κάθε φορά στο άρμα της κάθε κυβέρνησης.

Να πετάξει από πάνω το παρασιτισμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να σκεφτεί πιο θα είναι το μέλλον της οικογένειας του και των παιδιών του, να διεκδικήσει να έχει σταθερή και μόνιμη δουλειά, μισθούς  και συντάξεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, κανείς άνεργος, δημόσια αποκλειστικά παιδεία και υγεία, να μπορεί να καρπώνεται το πλούτο που παράγει και όχι να είναι ιδιοκτησία μιας χούφτας πλουτοκρατών.    

Και μέσα από αυτή την απεργιακή κινητοποίηση αποκτήσαμε περισσότερη πείρα, δουλέψαμε για την προετοιμασία των επόμενων βημάτων μας. Όμως σ’ αυτή την προσπάθεια μας συναντήσαμε εμπόδια που δυσκόλεψαν τη δουλειά μας.

      Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ δεν σηκώθηκαν από την καρέκλα τους, δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την απεργία. Αντίθετα στους χώρους δουλειάς την υπονόμευσαν, ήταν απεργοσπάστες, μετέτρεψαν την απεργία σε στάση εργασίας. Ουσιαστικά δεν τη θέλατε γιατί δεν θέλετε την σύγκρουση με την εργοδοσία, με τα συμφέροντα της, με την ΕΕ. Και αυτοί που είπαν ναι όπως οι της Αυτόνομης Παρέμβασης στις 6 Νοέμβρη δεν έκαναν τίποτα και στις 7 μιλούσαν για απεργία διαρκείας.

Να μερικά παραδείγματα που αποδείχνουν τη πραγματική σας στάση.

ΦΑΡΜΑΚΟ

• ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ): Δεν συνεδρίασαν για να πάρουν απόφαση, έκαναν πανολομέλεια στις 2/11, όπου το ζήτημα μπήκε από τον εκλεγμένο του ΠΑΜΕ και τότε τυπικά είπαν για συμμετοχή στην απεργία και παρουσίασαν την αφίσα της ΓΣΕΕ, παραλλαγμένη ως ΠΟΙΕ. Ανακοίνωση δεν έβγαλαν.
• ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΠΑΣΚΕ - ΑΠ - ΔΑΚΕ): Έκαναν ΓΣ, με θέμα το επικουρικό ταμείο. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έβαλαν εκεί το ζήτημα της απεργίας, πήρε απόφαση η Γενική Συνέλευση, αλλά η πλειοψηφία του ΔΣ δεν έβγαλε ούτε ανακοίνωση. Ότι δουλειά έγινε για την απεργία, έγινε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗ(ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ) (ΠΑΣΚΕ - ΑΠ): Ανήκει στη δύναμη της ΟΕΦΣΕΕ. Σε Γενική Συνέλευση και στις δυο πόλεις, αποφασίστηκε η συμμετοχή στην απεργία. Όμως στη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος του σωματείου έκανε προσπάθεια υπονόμευσης με την ανοχή της πλειοψηφίας του ΔΣ. Παραμονή της απεργίας έπαιρναν τηλέφωνα. εργαζόμενους, για να φροντίσουν τη στελέχωση των διαφόρων τμημάτων της επιχείρησης. Έπαιρναν τηλέφωνα. και στην Αθήνα, για να πιέσουν το εκλεγμένο μέλος του ΔΣ που είναι με το ΠΑΜΕ. Ζητούσαν να τους σταλεί email με τα ονόματα των εργαζόμενων που θα απεργούσαν. 

ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ –ΙΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΔΕΡΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ : Κλαδικό Ιματισμού – πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ και ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ. Καμία δράση στους χώρους, ανακοίνωση κτλ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: εργοστασιακό « ΜΙΝΕΡΒΑ» - πλειοψηφία ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Απεργία μόνο το Δ.Σ.

ΚΙΛΚΙΣ. Στο εργοστασιακό σωματείο «Ανεξουλάκη» πλειοψηφία έχει η ΔΑΚΕ. Απεργία μόνο το ΔΣ

Στον ΟΤΕ

Έβγαλαν ανακοίνωση συμμετοχής μετά την απόφαση της ΓΣΕΕ. Όμως δεν έκαναν τίποτε περισσότερο. Ούτε μία συγκέντρωση ούτε μία ενημέρωση. Οι παρατάξεις της Αυτόνομης Παρέμβασης έβγαλαν απλώς ανακοίνωση.

ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΣ

Οι δυνάμεις που ελέγχουν την Ομοσπονδία απουσίαζαν κυριολεκτικά από παντού. Σε κανένα χώρο δεν βρέθηκαν, σωματεία δεν συνεδρίασαν, καμιά πρωτοβουλία δεν πάρθηκε για να γίνει γνωστή η απεργία, πόσο μάλλον για την επιτυχία της. Μόνο κάποιο φαξ στάλθηκε.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ

 Η Συμμετοχή στην απεργία ήταν πολύ μικρή 8-9%. Σε τεχνικούς χώρους η απεργία ήταν μεγαλύτερη αλλά ένα μεγάλο κομμάτι έβαλαν ρεπό και άδειες.

Οι πλειοψηφίες στην κυριολεξία δεν έκαναν τίποτα έβγαλαν μόνο ένα δελτίο τύπου κάλεσμα την παραμονή της απεργίας.

ΕΥΔΑΠ

Στην πρόταση μας να καλέσουν τα σωματεία έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις ώστε να οργανωθεί η απεργία για να έχει επιτυχία αρνήθηκαν με το επιχείρημα ότι είναι πλεονασμός αφού αποφάσισε η ΟΜΕ για την απεργία.

Η ΟΜΕ έβγαλε ανακοίνωση 2 ημέρες πριν την απεργία και καλούσε τους εργαζόμενους να ανατρέψουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές χωρίς να επισκεφτούν ούτε ένα χώρο δουλειάς. Κανένα σωματείο που πλειοψηφίες είναι η ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ δεν έβγαλαν ανακοίνωση να καλούν τους εργαζόμενους  στην Απεργία. Άλλωστε οι δυνάμεις αυτές καθησυχάζουν τους εργαζόμενους ότι η ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί να γίνει και τους αποπροσανατολίζουν με τη λογική ότι με τα δικαστήρια θα σταματήσουν την επίθεση της κυβέρνησης.

ΤΡΟΦΙΜΑ – ΠΟΤΑ

Στη ΦΑΓΕ η παράταξη μειοψηφίας 2 (εργοδοτικοί) Απεργοσπασία

ΚΑΝΑΚΙ παράταξη πλειοψηφίας 4 (εργοδοτικοί) Απεργοσπασία

ΕΛΜΠΙΣΚΟ ενιαίο 6 Απεργοσπασία

ΕΛΤΑ

Η ΠΟΣΤ πήρε απόφαση για απεργία, έβγαλε ανακοίνωση. Μέχρι εκεί. Η ΔΑΚΕ έβγαλε Δελτίο Τύπου. Η Αυτόνομη Παρέμβαση περιορίστηκε στο κάλεσμα της και της ΠΟΣΤ. Καμία περιοδεία, ούτε απόφαση για απεργία στο σωματείο οδηγών ΕΛΤΑ που έχει το προεδρείο. Τα σωματεία σε ACS, DHL, Γενική. Ταχυδρομική δεν πήραν απόφαση για απεργία.

Ακόμα η εργοδοσία δεν φοβάται από σωματεία όπως αυτό στο ΑΤΤΙΚΑ που στηρίζει την Αυτόνομη Παρέμβαση πήρε απόφαση να μη συμμετέχει στην απεργία για την Κυριακή αργία στις 3 Νοέμβρη και καμιά ενέργεια δεν έκανε για την απεργία στις 6 Νοέμβρη, γιατί όπως δήλωσαν δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

Το σωματείο στην ΙΟΝ είναι ακόμα ένα παράδειγμα όπου η Διοίκηση είπε όχι στην απεργία και ήταν απεργοσπάστες. Το σωματείο όπου πρωτοστατούν τα στελέχη της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΠΑΣΕΝΤ) στους Ναυτιλιακούς υπάλληλους μαζί με την ΠΑΣΚΕ δεν είδαν δεν άκουσαν για την απεργία, δεν τόλμησαν να διαβούν ούτε μια πόρτα ναυτιλιακής εταιρείας, εφοπλιστικού γραφείου για να μιλήσουν στους εργαζόμενους για την ανάγκη της απεργίας. Πώς να πάτε όμως αφού είστε συνεργάτες, συνεταίροι. Η αγωνιστικότητα σας εξαντλήθηκε στην έκδοση ανακοίνωσης μια μέρα πριν την απεργία Στις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ τα σωματεία που διαμορφώνουν την πλειοψηφία στην ΟΙΥΕ και στηρίζουν την Αυτόνομη Παρέμβαση όχι μόνο δεν συνεδρίασαν, όχι μόνο κιχ δεν έβγαλαν, αλλά ήταν απεργοσπάστες και κανένα στέλεχος κεντρικό της Ομοσπονδίας, αλλά και των σωματείων δεν πέρασαν από κανένα κατάστημα για την επιτυχία της απεργίας. Στο ΙΚΕΑ που στηρίζει την ΠΑΣΚΕ το ΔΣ ούτε καν συνεδρίασε για να πάρει απόφαση. Τα ΔΣ των σωματείων στις εταιρείεςSECURITY που στηρίζουν τη ΔΑΚΕ ήταν απεργοσπάστες. Εκεί άλλωστε η πλειοψηφία των Διοικήσεων είναι άνθρωποι της εργοδοσίας.  

Στην Καλαμάτα τα σωματεία στο εμπόριο που ελέγχει η Αυτόνομη Παρέμβαση και η ΔΑΚΕ ούτε καν συνεδρίασαν, ούτε και κανείς γνώριζε για την απεργία. Στο σωματείο που ελέγχει η ΔΑΚΕ το ΔΣ αντί για απεργία δηλώνει ρεπό. 

Τι να πει κανείς για τα επιχειρησιακά των τραπεζοϋπαλλήλων, που στηρίζουν την πλειοψηφία της ΟΤΟΕ και παραμονές της απεργίας βάφτισαν «εθελούσιες» τις χιλιάδες απολύσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα στον κλάδο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Παραμονές της απεργίας η ΟΤΟΕ έκενε συγκεντρώσεις και ημερίδες με θέμα: Ο ρόλος των τραπεζών στην πραγματική οικονομία. Η κατάντια των δυνάμεων της Αυτόνομης Παρέμβασης φτάνει μέχρι το σημείο για παράδειγμα στο σωματείο της τράπεζας Κύπρου να διαφημίζουν και να προωθούν ομαδικό πρόγραμμα υγείας που έκαναν με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Βέβαια αυτό συμβαδίζει με την κατεύθυνση που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική ασφάλιση. Δια στόματος Σταθάκη λέει: «το μεγάλο διακύβευμα αφορά το χαρακτήρα της δημόσιας ασφάλισης. Δίπλα όμως σ’ αυτόν η ιδιωτική ασφάλιση έχει τεράστια περιθώρια ωρίμανσης, ανάπτυξης και εμείς θα είμαστε παρόντες σ’ αυτή την προσπάθεια ανάπτυξης αυτού του τομέα». Ας βγάλουν οι εργαζόμενοι τα συμπέρασμα τους και από αυτή την στάση τους.   

Θυμίζουμε ακόμα τις Ομοσπονδίες, όπως η ΠΟΕ ΟΤΑ, η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και άλλες, που έστηναν διάφορα «συντονιστικά» για να κάνουν «πολιτική απεργία» και είχαν βγει στα κάγκελα για να πέσει η κυβέρνηση και στις 6 Νοέμβρη η συμμετοχή στην απεργία στους χώρους που έχουν την ευθύνη ήταν τραγική. 

Η γενική εικόνα σε Θεσσαλονίκη και όλους τους Νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας είναι αποχή από κάθε δράση με σαφή στόχο την υπονόμευση της, πιο έντονα από κάθε άλλη φορά.

Αυτό αφορά όλες τις παρατάξεις (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και όλους τους χώρους και κλάδους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. ΚΑΝΕΝΑ σωματείο ή Εργατικό Κέντρο που ελέγχουν δεν συνεδρίασε, δεν έβγαλε απόφαση, δεν έβγαλε καμιά ανακοίνωση.

Σε ελάχιστα σωματεία (κύρια του δημόσιου όπως ΕΛΜΕ, κάποια νοσοκομεία και μερικές τράπεζες) στάλθηκαν τη τελευταία μέρα κάποια email ότι υπάρχει απεργία.

Γενικά σε όλους τους χώρους, μέχρι και τη τελευταία στιγμή, εκεί όπου δεν είχαν πάει δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ο κόσμος δεν ήξερε καν ότι υπάρχει απεργία. Στον ιδιωτικό τομέα (κύρια εργοστάσια) συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ πρωτοστάτησαν στην ανοικτή απεργοσπασία, τρομοκράτησαν τους εργάτες μαζί με την εργοδοσία (π.χ. Μεβγάλ ΧΕΛΕΝΙΚ ΣΤΗΛ, ΖΑΝΑΕ- όπου με απόφαση του σωματείου δεν έγινε απεργία).

Από τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης δεν έγινε ούτε μια περιοδεία, επίσκεψη σε χώρο δουλειάς σε κανένα κλάδο, σε κανένα νομό.

Συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στους εκπαιδευτικούς της Θεσσαλονίκης, στην όποια επαφή είχαν με σχολεία, ανοιχτά έλεγαν ότι αυτή η 24ωρη απεργία είναι κοροϊδία, δεν έχει κανένα νόημα. Ουσιαστικά δηλ. καλούσαν σε απεργοσπασία (με δεδομένη μάλιστα τη κατάσταση στον κλάδο μετά τις πολυήμερες απεργίες).

Θεσσαλία

Οι δυνάμεις (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), στις περισσότερες περιπτώσεις που πήραν απόφαση στα Ε.Κ και  σωματεία, στην καλύτερη περίπτωση δεν έκαναν τίποτα για την επιτυχία της απεργίας, αλλού την υπονόμευσαν με απεργοσπασία (ιδίως σε δημόσιο, πρώην ΔΕΚΟ, τράπεζες, αλλά και σε εργοστάσια της Μαγνησίας).

Τα Ε.Κ Βόλου (ΠΑΣΚΕ), Τρικάλων (ΔΑΚΕ), Καρδίτσας (ΠΑΣΚΕ), πήραν μόνο την απόφαση για συμμετοχή στην απεργία και για συγκέντρωση. Στα μικρότερα δεν έκαναν ούτε συνεδρίαση Δ.Σ, ούτε συγκέντρωση (Καλαμπάκα – ΠΑΣΚΕ, Αλμυρός-ΔΑΚΕ, Φάρσαλα-ΔΑΚΕ, Ελασσόνα – ΔΑΚΕ)

ΔΗΜΟΣΙΟ

-στο Δήμο Χαϊδαρίου ζητάγαμε ΔΣ και Γενική Συνέλευση. Έγινε ΔΣ κάτω από την πίεσή μας και εκεί οι 2 από τους 4 της ΠΑΣΚΕ ψήφισαν κατά της απεργίας

-στο Δήμο Ζωγράφου ο πρόεδρος που είναι ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε τη σύγκλιση ΔΣ

-στο Δήμο Νέας Ιωνίας όπου το σωματείο το έχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκαναν Γενική Συνέλευση με θέμα τις απολύσεις 12 συμβασιούχων συναδέλφων και στο τέλος ψέλλισαν  κάτι και για την απεργία. Αντίστοιχα έγινε και στο Δήμο Νίκαιας όπου στο κλείσιμο θυμήθηκαν να πουν ότι έχουμε και απεργία

- στο Δήμο Βριλησσίων αντί για Γενική Συνέλευση κάνανε μάζωξη και προβάλανε το video της ΠΟΕ ΟΤΑ για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων

-στο Δήμο Ιλίου αρνήθηκαν Γενική Συνέλευση

-στο Δήμο Καισαριανής οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν μετείχαν και την υπονόμευσαν

-Δεν έγινε καμιά δουλειά για την οργάνωση της απεργίας στους Δήμους Αθήνας, Αμαρουσίου κλπ

-στο Θριάσειο Νοσοκομείο η παράταξη, που είναι 1^η δύναμη και συνενώνει ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ αρνήθηκε να γίνει Διοικητικό Συμβούλιο . Έβαλε μετά από πίεση Γενική Συνέλευση την παραμονή της απεργίας, και δεν έγινε ούτε αυτή.

-στον Ευαγγελισμό συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν απεργοσπάστες

-στο Νομαρχιακό Τμήμα Εύβοιας η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτα η 24ωρη…

-στο ΔΣ της ΔΟΕ οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ καταψήφισαν την 24ωρη και τη χαρακτήρισαν  απεργία εκτόνωσης

- επίσης στο ΔΣ της ΔΟΕ η Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Κίνηση είπε ότι είναι απεργία εκτόνωσης και κάλεσε να γυρίσουν την πλάτη στην απεργία δηλ. κάλεσε σε απεργοσπασία

-στο ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων Ηλιούπολης η παράταξη ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ είπαν όχι σε Γενική Συνέλευση για την απεργία και ότι χάθηκε η ευκαιρία, αφού δεν κάναμε πολυήμερη απεργία

ΠΟΕ –ΟΤΑ

 Έβγαλε ανακοίνωση μια μέρα πριν την απεργία.

Όμως το θέμα δεν είναι μόνο ότι δεν πήρατε μέτρα προετοιμασίας της απεργίας. Κυρίως το ζήτημα είναι πιο ήταν το περιεχόμενο των αγώνων;  Σε ποια κατεύθυνση; Από τις ανακοινώσεις σας τι προκύπτει; Η αγωνία σας είναι όπως γράφετε: «περιορίζουν και καταργούν το ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μιλάτε «για μια αναπτυξιακή πολιτική» που όμως θα είναι στα πλαίσια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που ήδη ζει η εργατική τάξη. Μιλάτε για ανατροπή της κυβέρνησης αλλά όχι αυτών που έχουν την εξουσία στην οικονομία, δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, της ΕΕ. Την ίδια στιγμή που πολλαπλασιάζονται τα προγράμματα απασχόλησης και μαθητείας τσακίζοντας  με τη σειρά τους τον άθλιο μισθό και χιλιάδες νέοι και νέες με το βούρδουλα της ανεργίας αναγκάζονται να ψάξουν ένα μεροκάματο για να ζήσουν να τι κάνετε εσέις όλοι μαζί: ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ –ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ συμμετέχετε σε ημερίδες και φιέστες του ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ αναλαμβάνοοντας ενεργητικό ρόλο στις στήριξη της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ που μέσα απο αυτά τα προγράμματα δημιουργούν φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό προσφέροντας τσάμπα εργατικό δυναμικό, χτυπώντας τις συμβάσεις και την πλήρη και τσθερή εργασία.

Κοροϊδεύετε τους εργαζόμενους και δεν λέτε την αλήθεια.

Ποιοι απαίτησαν την κατάργηση των ΣΣΕ;

Ποιοι έχουν τσακίσει τα ασφαλιστικά δικαιώματα και καταργούν ότι δικαίωμα απέμεινε στην υγεία, τη πρόνοια;

Ποιοι έχουν ισοπεδώσει τη σταθερή και μόνιμη δουλειά;

Ποιοι επέβαλαν τις μειώσεις μισθών παντού;

Ποιοι προχωράνε στις ιδιωτικοποιήσεις;

Εμείς λέμε το μεγάλο κεφάλαιο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους, η ΕΕ. Έχετε λοιπόν τέτοια γραμμή σύγκρουσης με όλους αυτούς. Το λέμε καθαρά όχι. Και αυτό αφορά, την ΠΑΣΚΕ, την ΔΑΚΕ, αλλά και την Αυτόνομη Παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΑΠ μιλάει για χρεοκοπία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού; Ναι αλλά αυτό που κρύβουν και αποφεύγουν να πουν σαν ο διάολος το λιβάνι, είναι ότι αυτό που χρεοκόπησε είναι η γραμμή της ταξικής συνεργασίας, των κοινωνικών διαλόγων. Λέτε ακόμα ότι θα επιδιώξετε το κίνημα να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία στην εργατική τάξη. Με ποιες δυνάμεις; Από τη μια δήθεν κάνετε κριτική στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, μιλάτε για κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό αλλά να τι γράφετε σε επιστολή σας στις 20 Νοέμβρη προς το προεδρείο της ΓΣΕΕ. «Εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε την τυπική και ουσιαστική υποβάθμιση για άλλη μια φορά των οργάνων και των διαδικασιών της ΓΣΕΕ» Μη τυχόν δηλαδή και καταρρακωθεί ο θεσμός.   Αμφισβητείτε την καπιταλιστική ιδιοκτησία και το καπιταλιστικό κέρδους που είναι η μήτρα που γεννά την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης; Όχι, βέβαια. Τι λέτε; Ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Και έχετε το θράσος και την απαίτηση να ζητάτε από το ΠΑΜΕ να επανεξετάσει τη στάση του. Να επιλέξουν, δηλαδή, οι εργαζόμενοι  μια από τις κυρίαρχες αντιλήψεις, γραμμές, της αστικής διαχείρισης. Δεν είναι μόνο η ηγεσία της Αυτόνομης Παρέμβασης που ζητά μέτωπο και παλεύει ενάντια στα νεοφιλελεύθερα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας. Μονοπωλιακοί όμιλοι, μεγαλοαστοί, τμήματα του κεφαλαίου, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (π.χ. ΔΝΤ) ζητούν άλλο μείγμα πολιτικής, απαιτούν έως και έξοδο από την Ευρωζώνη.

Το ΠΑΜΕ απο την ιδρυσή του, αλλά και πρόσφατα έθεσε το ζήτημα της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Τι κίνημα χρειάζεται η εργατική τάξη, με ποια γραμμή και κατεύθυνση. Συγκρούστηκε και συγκρούεται με τις θεωρίες και τις αντιλήψεις των κοινωνικών διαλόγων, της ανταγωνιστικότητας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των στόχων της ΕΕ. Ζητήμτα που ήταν και είναι η βασική γραμμή της ΓΣΕΕ.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό με τις όποιες αποχρώσεις του, τη ΓΣΕΕ. Η συνέχιση των δεσμών των εργαζομένων με αυτόν το μηχανισμό της εργοδοσίας ζημιά μόνο κάνει στα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Αυτοί ενδιαφέρονται για το πώς αυτός ο μηχανισμός θα διατηρείται και θα είναι συνέχεια στο σβέρκο της εργατικής τάξης. Παλιοί και νέοι εργατοπατέρες δεν αμφισβητούν την κυριαρχία των μονοπωλίων. Επιχειρείται μια μεγάλη εκστρατεία να υποταχτούν οι αγώνες και η λαϊκή δυσαρέσκεια σε μια καλύτερη διαχείριση.  

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούμε τα συνδικάτα, όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να απευθυνθούν με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και να συζητήσουν μαζί της παντού σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς συμπεράσματα από την οργάνωση της απεργίας, τι θα κάνουμε για τη συνέχεια, για τις ΣΣΕ.

Να οργανωθεί η πάλη για υπογραφή ΕΓΣΕΕ και κλαδικών συμβάσεων. Να απαιτήσουμε την κατάργηση όλων των αποφάσεων που διέλυσαν την ΕΓΣΣΕ και επιδιώκουν την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, την κατάργηση του Νόμου Κατσέλη για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις ενώσεις προσώπων. Για τους άνεργους και την ανεργία την οργάνωση της αλληλεγγύης, να μην περάσει η απελευθέρωση των απολύσεων, την κοινωνική ασφάλιση, τα χαράτσια, τη φορολογία,τους πλειστηριασμούς, τις ιδιωτικοποιήσεις, την υγεία.

Στον Κρατικό Προϋπολογισμό αποτυπώνεται η συνέχιση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά στρώματα, και νέα μείωση των κρατικών δαπανών για Παιδεία, Υγεία, για τις επιχορηγήσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων. Στον Κρατικό Προϋπολογισμό αναδεικνύεται η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης για νέες ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε χιλιάδες απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Να υψώσουμε τείχος απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και εργοδοτών να χτυπήσουν το ταξικό εργατικό κίνημα σέρνοντας στα δικαστήρια δεκέδες στελέχη του ταξικού κινήματος σε όλη την Ελλάδα. Να μην περάσει η τρομοκρατία και ο φόβος.

Καλούμε κάθε συνδικαλιστή, κάθε σωματείο που πραγματικά αγωνιά, που θέλει να συγκεντρωθούν δυνάμεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στα επιχειρηματικά συμφέροντα, στην ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους να προβληματιστούν, να ανοίξουν συζήτηση με τους εργαζόμενους, να συζητήσουν με τις ταξικές δυνάμεις, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ, με τις όποιες αντιρήσεις τους.

Από το ΠΑΜΕ

Δολοφονία Τζων Φ. Κένεντι: Συκοφαντούν την Κούβα και τον Τσε, συσκοτίζουν την αλήθεια

Σήμερα, 22 Νοέμβρη, συμπληρώνονται 50 χρόνια απ’ τη δολοφονία του 35ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στο Ντάλας του Τέξας. Πρόκειται για μια απ’ τις πλέον περίεργες περιπτώσεις δολοφονιών που ακόμη και σήμερα προκαλεί ερωτηματικά – Ποιός και γιατί ήθελε τον πρόεδρο νεκρό;
Στα 50 χρόνια που μεσολάβησαν απ’ το περιστατικό στο Ντάλας έχουν παρουσιαστεί δεκάδες θεωρίες που επιχείρησαν να δώσουν απαντήσεις. Ως γνωστόν, η σύλληψη του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ ως υπεύθυνου για τη δολοφονία Κένεντι δεν αρκούσε – μάλλον δε περιέπλεξε το κουβάρι της όλης υπόθεσης. Ο Όσβαλντ δολοφονήθηκε δύο μέρες αργότερα απ’ τον Τζακ Ρούμπι ο οποίος δικαιολόγησε την πράξη του ως εκδίκηση για τη δολοφονία του Κένεντι. Ο Ρούμπι πέθανε το 1967 στη φυλακή, έχοντας καταδικαστεί εις θάνατον.

Η επίσημη εκδοχή για τη δολοφονία του προέδρου Τζ.Κένεντι είναι αυτή της Επιτροπής Γουόρεν που συνέστησε ο διάδοχος του στην προεδρία, Λίντον Τζόνσον. Σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής (Σεπτέμβρης 1964) ο Όσβαλντ έδρασε μόνος, όπως και ο Τζακ Ρούμπι, επομένως επρόκειτο για μεμονωμένες πράξεις που δεν αποκρύπτουν βαθύτερα αίτια η δίκτυο συνομωσίας. Αντίθετα με την Επιτροπή Γουόρεν, η Επιτροπή για τη διερεύνηση Πολιτικών Δολοφονιών της Βουλής των Αντιπροσώπων (HSCA) που μελέτησε τις δολοφονίες Κένεντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το γεγονός στο Ντάλας μόνο τυχαίο δεν ήταν και ότι υποκρύπτεται συνωμοσία. Η ταινία “JFK” (1992), σκηνοθεσίας του Όλιβερ Στόουν, η οποία βασίζεται σε γενικές γραμμές στο πόρισμα της HSCA, αφήνει να εννοηθεί ότι ο αντιπρόεδρος Λίντον Τζονσον ενδέχεται να αποτελούσε μέρος μιας ευρύτερης συνωμοσίας για να βγει απ’ τη μέση ο Κένεντι.

Οι θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί – και εναντιώνονται ουσιαστικά στην επίσημη εκδοχή της Επιτροπής Γουόρεν – είναι πολλές. Άλλες κάνουν λόγο για ενεργό ρόλο της CIA και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, άλλες θέτουν στο στόχαστρο την οικονομική μαφία και το οργανωμένο έγκλημα της εποχής, άλλες ρίχνουν προσωπικά την ευθύνη στον ίδιο τον Λίντον Τζόνσον και άλλες σε μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών.

Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με το σύνολο όλων των θεωριών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για τη δολοφονία Κένεντι – θα ασχοληθούμε μονάχα για την ανυπόστατη κατηγορία που κύκλοι των ΗΠΑ έχουν εξαπολύσει ενάντια στην Κούβα.Πρόκειται για κατηγορία που, όχι μόνο δε βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία, αλλά προσπαθεί να συσκοτίσει το ρόλο των ενδοιμπεριαλιστικών-ενδοκαπιταλιστικών διαφορών που επικρατούσαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60, με απώτερο σκοπό να ρίξει το φταίξιμο στην κουβανική κυβέρνηση.

Εκ των πρώτων που ανακίνησε την ανόητη αυτή σκευωρία ενάντια στην κουβανική κυβέρνηση ήταν – όλως τυχαίως – ο ίδιος ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον. Μιλώντας σε Αμερικανούς δημοσιογράφους το 1968 ο Τζόνσον εξέφρασε την άποψη ότι ο Φ.Κάστρο ήθελε να εκδικηθεί τον Κένεντι για τις εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας που η CIA είχε σχεδιάσει ενάντια στον κουβανό επαναστάτη. Μόνο που οι απόπειρες αυτές είχαν ξεκινήσει επί προεδρίας Άιζενχάουερ, δηλαδή απ’ τον αρκετά συντηρητικότερο προκάτοχο του Κένεντι. Ο Τζόνσον ουδέποτε παρουσίασε απτά στοιχεία των κατηγοριών του ενάντια στον Φιντέλ, ενώ το πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ (HSCA) αναφέρει ξεκάθαρα: “Η Επιτροπή πιστεύει, βασιζόμενη στα δεδομένα που υπάρχουν διαθέσιμα, πως η κουβανική κυβέρνηση δεν είχε συμμετοχή στη δολοφονία του προέδρου Κένεντι”(http://www.archives.gov/research/jfk/select-committee-report/part-1c.html).

Να δώσουμε όμως το λόγο στον ίδιο το Φιντέλ Κάστρο. Ακολουθούν τα λόγια του Κομαντάντε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στις 28 Φεβρουαρίου 1988 στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο NBC (Πηγή: Castro Speech Database, Interview with Maria Shriver, Rep. Date 19880303):

Δημοσιογράφος: Υπάρχουν θεωρίες εδώ και χρόνια που λένε ότι γνωρίζατε για τα σχέδια δολοφονίας (του Κένεντι) στις αρχές του ’60, ότι θεωρήσατε τον πρόεδρο Κένεντι υπεύθυνο και πως εσείς αναμειχθήκατε στη δολοφονία του. Είχατε οποιαδήποτε σχέση με αυτό;

Φιντέλ: Δε μπορώ να απαντήσω τέτοιου είδους ερώτηση διότι αδυνατώ να δεχθώ τέτοια κατηγορία. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι το εξής. Καταρχάς, το να σχεδιάσουμε μια τέτοια πράξη ενάντια στον πρόεδρο των ΗΠΑ ήταν μια ανεύθυνη, παλαβή πράξη. Θεωρώ ότι θα ήταν εξεζητημένο να πιστεύετε πως ένας υπεύθυνος ηγέτης, ένας επαναστάτης που έχει συναίσθηση των ευθυνών του, θα επέλεγε μια τέτοια πράξη τρέλας, διότι για πολιτική τρέλα πρόκειται. Δεν είναι απλά μια ερώτηση με ηθικούς υπαινιγμούς. Είναι μια ερώτηση με σοβαρούς πολιτικούς υπαινιγμούς. Ο ηγέτης μιας μικρής χώρας ο οποίος θα σχεδίαζε τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ θα φέρονταν ανεύθυνα. Και δε μπορεί να λεχθεί πως οι ηγέτες της κουβανικής επανάστασης έχουν δράσει έτσι, ανεύθυνα. Είναι σταθεροί, γεναίοι, αποφασισμένοι αλλά ποτέ ανεύθυνοι.

Δεύτερον, την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Κένεντι βρισκόμουν σε συνάντηση με απεσταλμένο του ίδιου του Κένεντι. Ήταν ένας γάλλος δημοσιογράφος (Ζαν Ντανιέλ), ο οποίος είχε μιλήσει εκτενώς μαζί του. Αυτό ήταν μήνες μετά την κρίση των πυραύλων. Ο Κένεντι ένιωθε ακόμη την αίσθηση του τεράστιου κινδύνου που είχε αντιμετωπίσει εκείνες τις ημέρες. Ο ίδιος ήθελε να βρίσκεται σε επαφή μαζί μου. Μου είχε αποστείλει μήνυμα με τον εν λόγω δημοσιογράφο. Το ίδιο απόγευμα πήγαμε μαζί (με τον Ζαν Ντανιέλ) στο Βαραδέρο, ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας. Μου εξιστορούσε ότι του είχε πει ο Κένεντι μέχρι που ακούσαμε την είδηση στο ράδιο ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ δολοφονήθηκε.

Συνεχίζει ο Φιντέλ Κάστρο αναφερόμενος στις ανυπόστατες φήμες και θεωρίες που ήθελαν τον Λι Χάρβει Όσβαλντ να είχε έρθει σε… επαφή με την Αβάνα πρωτού δολοφονήσει τον πρόεδρο:

Φιντέλ: Όταν ήρθε στην επιφάνεια το όνομα του Όσβαλντ, κάποιος μετέδωσε ότι ένας άνθρωπος με το ίδιο όνομα είχε επιχειρήσει να επισκεπτεί την Κούβα και πως είχε ζητήσει visa στην πρεσβεία μας στο Μεξικό. Επρόκειτο για διαδικασία ρουτίνας. Ποτέ δεν έμαθα κάτι τέτοιο. Αρνιόμασταν όλες αυτές τις αιτήσεις για visa επειδή είμασταν καχύποπτοι. Ήταν ένας αμερικανός που ζητούσε να έρθει στη χώρα μας. Για ποιό λόγο ερχόταν; [...] Προσπάθησαν να μας εμπλέξουν.

Στη βιογραφία του Τσε Γκεβάρα (Che Guevara: A Revolutionary Life) ο αμερικανός δημοσιογράφος Τζον Λι Άντερσον αναφέρει στις σημειώσεις του βιβλίου: “Το Νοέμβρη του 1962, ο Λεόνωφ (σ.σ: Νικολάι Λεόνωφ, σοβιετικός διπλωμάτης, πράκτορας της KGB) ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Λι Χάρβει Όσβαλντ ο οποίος είχε βρεθεί στην σοβιετική πρεσβεία του Μεξικό και ζητούσε να μιλήσει με κάποιον αξιωματούχο. Ο Λεόνωφ που πήγε να μιλήσει μαζί του, είδε ότι ο Όσβαλντ ήταν οπλισμένος και έδειχνε ιδιαίτερα ανήσυχος και ζήτησε απ’ το προσωπικό ασφαλείας της πρεσβείας να τον απομακρύνει απ’ την είσοδο της πρεσβείας. Ο Λεόνωφ θυμάται ότι ένιωσε έκπληκτος όταν είδε αργότερα πως ο “ψυχωτικός και επικίνδυνος” αυτός άντρας που είχε έρθει στην πρεσβεία συνελλήφθη στο Ντάλας με την κατηγορία της δολοφονίας του αμερικανού προέδρου. Μιλώντας για τις διάφορες θεωρίες περί της δολοφονίας του Κένεντι ο Λεόνωφ απέρριψε την φήμη ότι ο Όσβαλντ πιθανώς να είχε δράσει κάτω απο οδηγίες τηςKGB. Είπε ότι, υποθετικά, ακόμη κι’ αν η KGB ήθελε να δολοφονήσει τον Κένεντι δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ κάποιον τόσο ψυχωτικά ασταθή και ανεξέλεγκτο άνθρωπο να κάνει τη δουλειά” (Κεφάλαιο 26, σημειώσεις σελ. 739).

Συνεχίζει, λοιπόν, ο Φιντέλ αναφερόμενος στην θέση της κουβανικής κυβέρνησης αναφορικά με τις πολιτικές δολοφονίες:

Φιντέλ: Πιστεύω πως δε μπορεί να υπάρξει κανένας λογικός, σοβαρός άνθρωπος στις ΗΠΑ που να πιστεύει πως η Κούβα είχε οποιαδήποτε σχέση με το θάνατο του Κένεντι. Ούτε καν ο Μπατίστα. Εμείς είμασταν εχθροί του Μπατίστα. Θα μπορούσαμε να τον είχαμε σκοτώσει. [...] Ουδέποτε πιστέψαμε ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου θα άλλαζε την κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, είχαμε το σθένος να επιτεθούμε στο στρατόπεδο Μονκάδα με 160 άντρες, να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο. Θα μπορούσαμε να είχαμε στήσει ενέδρα στο Μπατίστα και να το δολοφονήσουμε. Δεν υπάρχει ούτε μια ένδειξη στην όλη ιστορία της Επανάστασης ότι το Κίνημα της 26ης Ιούλη, το οποίο εμείς οργανώσαμε και ηγηθήκαμε, είχε σχεδιάσει να δολοφονήσει το Μπατίστα. Αν και ο ίδιος ο Μπατίστα είχε σκοτώσει χιλιάδες συντρόφων μας. 

Γιατί τα αναφέρει αυτά ο Φιντέλ; Για το λόγο ότι, συν τοις άλλοις, η ίδια η ιδεολογικο-πολιτική κουλτούρα της Επανάστασης ήταν αντίθετη με πολιτικές δολοφονίες προσώπων. Και αυτό διότι στο στόχαστρο των κουβανών επαναστατών ήταν πάντοτε τα καθεστώτα, η άρχουσα τάξη και οι πολιτικές που ασκούνταν υπέρ αυτής και ενάντια στο λαό. Αντίθετα, ήταν η κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι μυστικές υπηρεσίες της υπερδύναμης (CIA, NSA) που – αποδεδειγμένα – οργάνωσαν εκατοντάδες ανεπιτυχείς προσπάθειες δολοφονίας του ίδιου του Φιντέλ. Προσπάθειες που όπως ο ίδιος ο Κάστρο λέει ξεκίνησαν απ’ τους πρώτους κιόλας μήνες της επικράτησης της Επανάστασης, επί προεδρίας Ντ.Άϊζενχάουερ, συνεχίστηκαν επί Κένεντι και αργότερα επί προεδρίας Τζόνσον και Νίξον.

Διαβάστε επίσης: 

• -“The frustrated CIA and Chiefs of Staff coup”, Εφημ. GRANMA, 17 Οκτώβρη 2013.
• -“THE KENNEDY ASSASSINATION: SOMEONE NEW IN ADVANCE”, Εφημ. GRANMA, 24 Μάη 2012.

Ανιστόρητο ρεσιτάλ συκοφαντίας απ’ τη Voice of Russia.

Ξεπερνώντας κάθε όριο επιστημονικής φαντασίας αλλά κυρίως ξεδιαντροπιάς, ο ιστότοπος της “Φωνής της Ρωσίας” (Voice of Russia) δημοσίευσε στις 22 Νοέμβρη 2013, βίντεο και άρθρο που φέρει τον τίτλο: “Η δολοφονία Κένεντι: Γιατί ο Τσε σκότωσε τον Τζακ”. Πρόκειται για την πλέον άστοχη και ανόητη θεωρία συνομωσίας που έχει εξυφανθεί γύρω απ’ τη δολοφονία του Κένεντι.

Γράφει στο εισαγωγικό κείμενο η “VoR”: “Το βίντεο προσφέρει μια νέα και μοναδική οπτική των συνθηκών του θανάτου του τέως προέδρου. Ίσως οι πυροβολισμοί στο Ντάλας να έβαλαν ένα τέλος στον αμείλικτο κρυφό πόλεμο ανάμεσα σε δύο απ’ τους μεγαλύτερους ήρωες του 20ου αιώνα – τον JFK και του Τσε Γκεβάρα”. Στην συνέχεια βέβαια η Voice of Russia δε δίνει ούτε μισή διασταυρωμένη πληροφορία που να στοιχειοθετεί τον δήθεν “αμείλικτο κρυφό πόλεμο” ανάμεσα στον Κένεντι και στον Τσε. Ακόμη χειρότερα, το πόνημα της “VoR” αφήνει να εννοηθεί ότι υπήρχε…προσωπική κόντρα ανάμεσα σε δύο άντρες που ουδέποτε συναντήθηκαν. Έτσι, η αντι-ιμπεριαλιστική πάλη που αποτέλεσε βασικό χαρακτηριστικό της σκέψης και δράσης του Τσε Γκεβάρα μεταφέρεται με αυθαίρετο τρόπο σε, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσωπικού τύπου διαφορές.

Πως επιχειρεί η Voice of Russia να στοιχειοθετήσει την συκοφαντία ενάντια στον Τσε; Κινείται σε δύο άξονες: Πρώτον, αναφέρει το επιχείρημα ότι ο Τσε Γκεβάρα χρειάζονταν την εικόνα μιας Αμερικής που να μοιάζει σαν ιμπεριαλιστικό αρπαχτικό και κανίβαλος” –επομένως για να υπάρξει ένας διεθνοποιημένος αντι-ιμπεριαλιστικός αγώνας (“Δύο, τρία, πολλά Βιετνάμ”) έπρεπε στο τιμόνι των ΗΠΑ να υπάρχει μια πολεμοχαρής κυβέρνηση. Πρόκειται περί προφανέστατης ανοησίας, μιάς και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ουδέποτε καθορίστηκε απ’ το πρόσωπο που βρισκόταν στην προεδρία, αλλά από τα ίδια τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Ο αμερικανικός Ιμπεριαλισμός υπήρχε και πριν τον Κένεντι, υπήρχε και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του και ασφαλώς συνεχίστηκε και μετά. Ο Τζ. Κένεντι ήταν ο πρόεδρος που ξεκίνησε τον πόλεμο στο Βιετνάμ και ήταν ο ίδιος που έθεσε σε λειτουργία τον απάνθρωπο οικονομικό αποκλεισμό της Κούβας που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Όταν μάλιστα εκλέχθηκε πανηγυρικά ο JFK το Γενάρη του 1961, σε σχετική του ομιλία ο Τσε ευχήθηκε – μάταια όπως αποδείχθηκε στο σύντομο διάστημα που ακολούθησε – ο νέος πρόεδρος να είναι λιγότερο επιρρεπής στην επιρροή των μονοπωλίων απ’ ότι ο προκάτοχος του.

Ο συντάκτης της Voice of Russia – ταυτιζόμενος πλήρως με την αντικομμουνιστική, αντιγκεβαρική θέση των εξόριστων αμερικανοκουβανών της Φλόριντα – επιχειρεί να εμφανίσει τον Τσε Γκεβάρα ως πολεμοχαρή άντρα που μισούσε θανάσιμα τον αμερικανικό λαό. Δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος, ούτε μια λέξη του Τσε ή μαρτυρία τρίτου, σε καμία απ’ τις έγκυρες διαθέσιμες πηγές, που να αποδεικνύει ότι ο Γκεβάρα μισούσε – γενικά και αόριστα – τον αμερικανικό λαό. Πρόκειται για ανιστόρητο επιχείρημα. Μισούσε ασφαλώς τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, την πολιτική υπέρ των μονοπωλίων, την προσπάθεια των ΗΠΑ να εκμεταλλευτούν τους λαούς της λατινικής Αμερικής. Παρ’ όλα αυτά, σε πλήρη αντιδιαστολή με όσα ισχυρίζεται η Voice of Russia, ο ίδιος ο Τσε έτεινε χείρα φιλίας προς τον Κένεντι, ζητώντας να σταματήσει η ιμπεριαλιστική τρομοκρατία ενάντια στην σοσιαλιστική Κούβα.

Ο Γκεβάρα συνάντησε τον Richard Goodwin (βοηθό και λογογράφο του JFK) το 1961 στην Πούντα ντελ Έστε, στην Ουρουγουάη τον Αύγουστο του 1961, στο περιθώριο της Παναμερικανικής Συνόδου. Δεκαετίες αργότερα, το 2002, ο Goodwin θα διηγηθεί στην εφημερίδα “The Boston Globe” πως ο Τσε του μίλησε για την κουβανική κυβέρνηση και πρότεινε πως οι δύο χώρες θα μπορούσαν να έρθουν σε έναν προσωρινό συμβιβασμό (“modus vivendi”). Όταν ο Goodwin μετέφερε την πρόταση του Γκεβάρα στον Κένεντι – μαζί με ένα πακέτο κουβανικά πούρα – ο πρόεδρος απέρριψε κάθε πιθανότητα τέτοιας συμφωνίας. Μάλιστα, όπως αναφέρει ο Goodwin, ο Κένεντι αστειεύτηκε λέγοντας πως θα έπρεπε εκείνος, πριν τον πρόεδρο, να επιχειρήσει να ανάψει ένα πούρο για λόγους ασφαλείας (αναφέρονταν σε παλαιότερη προσπάθεια της CIA να δολοφονήσει τον Κάστρο με… πούρα που ανατινάσονταν). Ήταν λοιπόν η πλευρά των ΗΠΑ που, όντας ταπεινωμένη απ’ την αποτυχημένη επιχείρηση της εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων, απέρριψε οποιαδήποτε εξομάλυνση των σχέσεων της με την Αβάνα. 

Link: Το αποχαρακτηρισμένο απόρρητο ενημερωτικό έγγραφο  του Goodwin προς τον Κένεντι για την συνάντηση.

Το Δεύτερο επιχείρημα του άρθρου της Voice of Russia είναι τόσο κωμικό που δεν αξίζει οποιουδήποτε σοβαρού σχολιασμού. Ο συντάκτης του κειμένου αναφέρει ότι ο Τσε Γκεβάρα…μισούσε τον Κένεντι εξαιτίας της πολιτικής θέσης του δεύτερου(!) αλλά και της…συζύγου του, Τζάκι (!!!). Αφού αναφέρει ότι το “προσωπικό μίσος” έπαιζε βασικό ρόλο στην πολιτική συμπεριφορά του Τσε – πράγμα εντελώς ανυπόστατο και βλακώδες, μιας και ο Τσε ουδέποτε προέβαλε κανένα “προσωπικό μίσος” αλλά την ανάγκη ΤΑΞΙΚΟΥ μίσους – η “VoR” μας “ενημερώνει” ότι: “ο Κένεντι έγινε πρόεδρος, την στιγμή που ο Γκεβάρα στην πραγματικότητα παρέμεινε ένα τίποτα (!!!).Τελικά, και οι δύο παντρεύτηκαν, αλλά ο Τσε ήθελε την Ζακλίν Κένεντι(!!!). Σύμφωνα με τον Τσε, μισούσε όλους τους αμερικανούς, αλλά η Τζάκυ ήταν η μοναδική εξαίρεση. Είπε πως θα ήθελε να την συναντήσει αλλά ξεκάθαρα όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων”. 

Με κόκκινο οι απίστευτες, σκανδαλοθηρικού τύπου, ανοησίες του άρθρου της Voice of Russia.

Ασφαλώς κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά, από καμία έγκυρη πηγή, εκτός απ’ τη νοσηρή φαντασία του συντάκτη της Voice of Russia.Στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης, των σύγχρονων προλετάριων σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στις ΗΠΑ, ο Τσε συνεχίζει να αποτελεί κορυφαίο σύμβολο πάλης ενάντια στα καρκινώματα του Καπιταλισμού και του Ιμπεριαλισμού.Αντιθέτως, ο πρόεδρος Κένεντι – παρά τις προσπάθειες πολιτικής αγιοποίησης του μετά θάνατον – θα μείνει στην ιστορία ως ένας άνθρωπος που, όσο βρέθηκε στην εξουσία και ασχέτως των καλών ή κακών του προθέσεων, υπηρέτησε πιστά το ίδιο το σύστημα που τον ανέδειξε, ξεκινώντας επιθετικούς πολέμους ανυπολόγιστου κόστους, όντας γνήσιος πολιτικός εκπρόσωπος των μονοπωλιακών συμφερόντων που όριζαν και ορίζουν τις τύχες των Ηνωμένων Πολιτειών. 

Ερώτημα 1:

Είχαν να κερδίσουν κάτι η κουβανική κυβέρνηση, ο Φιντέλ Κάστρο η ο Τσε Γκεβάρα απ’ τη δολοφονία του Κένεντι;

Απάντηση:

Τίποτε απολύτως. Τουναντίον μάλιστα, η δολοφονία Κένεντι συνέβη ακριβώς σε μια χρονική περίοδο όπου είχε ανοίξει δίαυλος επικοινωνίας Ουάσινγκτον-Αβάνας, έπειτα απ’ την Κρίση των Πυραύλων το 1962. Αυτό επιβεβαιώνει όχι μόνο ο ίδιος ο Κάστρο, αλλά και ο δημοσιογράφος που έπαιζε το ρόλο του αγγελιοφόρου μεταξύ των δύο ηγετών, ο Ζακ Ντανιέλ. Γράφει σχετικά στο βιβλίο του ο Simon Reid-Henry: “Την περίοδο εκείνη ο Φιντέλ – όπως και ο Χρουστσώφ – είχε περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει απ’ τη δολοφονία του Κένεντι και σε δημόσια ομιλία του, την επομένη της δολοφονίας, αποστασιοποιήθηκε της όποιας ανάμειξης της Κούβας με το γεγονός στο Ντάλας. Μια συντηρητική, δεξιά συνωμοσία ήταν υπεύθυνη για το φόνο του Κένεντι δήλωσε. “Ποιός ευνοείται απ΄τη δολοφονία… εκτός απ’ τους χειρότερους αντιδραστικούς;”. (Fidel & Che: A revolutionary friendship, σελ. 281). 

Ερώτημα 2:

Ποιόν συνέφερε περισσότερο απ’ όλους το να φύγει απ’ το πολιτικό προσκήνιο των ΗΠΑ ο Τζων Κένεντι; 

Απάντηση:

Σίγουρα όχι την Κουβανική Επανάσταση. Αυτοί που οφελήθηκαν απ’ τη δολοφονία Κένεντι ήταν 1)όσοι επιθυμούσαν την ισχυροποίηση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας των ΗΠΑ (συντηρητικοί κύκλοι εντός των ΗΠΑ, πολεμικές βιομηχανίες, μονοπωλιακοί όμιλοι κλπ). 2) Κύκλοι εντός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών δεδομένης της εκπεφρασμένης πρόθεσης του προέδρου Κένεντι να προβεί σε ξεκαθάρισμα εντός της CIA (ο Κένεντι είχε ζητήσει απ’ τον διοικητή της Υπηρεσίας Άλεν Ντάλες να παραιτηθεί αμέσως μετά το φιάσκο της εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων το 1961). 3) Η κοινότητα των αντικομμουνιστών, αντικαστρικών κουβανών που είχαν αυτοεξοριστεί στις ΗΠΑ. Η μαφία των κουβανών εξόριστων είχε συνεργαστεί με την CIA τόσο στην επιχείρηση εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων όσο και στη μετέπειτα “Operation Mongoose”, μια προσπάθεια εναέριας τρομοκρατίας της Κούβας με την συμμετοχή της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ. Οι αντικαστρικοί, αντεπαναστάτες κουβανοί στις ΗΠΑ ουδέποτε είδαν με καλό μάτι την προεδρία Κένεντι, ιδιαίτερα έπειτα απ’ την Κρίση των Πυραύλων. Η Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων που ερεύνησε τη δολοφονία αναφέρει πως την 1η Οκτώβρη 1963, ενάμιση μήνα πριν την επίσκεψη του Κένεντι στο Τέξας, έλαβε χώρα σε προάστιο του Ντάλας συγκέντρωση κουβανών εξόριστων και σκληροπυρηνικών δεξιών, όπου εκφράστηκαν ιδιαίτερα σκληρές απόψεις ενάντια στον Κένεντι και την πολιτική που ακολουθούσε. 4) Όσοι ανέλαβαν στην συνέχεια υψηλές θέσεις στα κυβερνητικά αξιώματα των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Λίντον Τζόνσον αλλά και του μετέπειτα προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον. Ο πολιτικός αναλυτής Ρότζερ Στόουν έχει αναφέρει πως ο Νίξον του είχε εκμυστηρευθεί πως ο Τζόνσον βρίσκονταν πίσω απ’ τους Όσβαλντ και Ρούμπι.

Συμπέρασμα: Απ’ όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν και αναπαράγονται αναφορικά με τη δολοφονία του προέδρου Τζων Φ. Κένεντι στις 22 Νοέμβρη 1963, το πλέον αδύναμο, προβοκατόρικο και συκοφαντικό, από κάθε άποψη, είναι αυτό που εμπλέκει την κουβανική κυβέρνηση και τον Τσε. Το γεγονός δε ότι, 50 χρόνια μετά, επανέρχεται στο φως της επικαιρότητας από ορισμένους κύκλους είναι ενδεικτικό μιάς προσπάθειας να συκοφαντηθεί η Κούβα και να πληγεί η υστεροφημία του Γκεβάρα ως ιστορικής προσωπικότητας, αλλά και να συγκαλυφθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι της δολοφονίας – αυτούς ίσως και να μην τους μάθουμε ποτέ.  

Ελληνικό Αρχείο Τσε Γκεβάρα, 22 Νοέμβρη 2013.